لوله ترمی چیست؟

آیا تاکنون اصطلاح بتن ترمی را شنیده اید و کنجکاو شده اید که بدانید این اصطلاح چه معنا و مفهومی دارد؟ بتن ترمی یکی از روش های بتن ریزی است که در مواقعی استفاده می شود که سطح مورد نظر برای بتن ریزی در زیر سطح آب واقع شده و امکان بتن ریزی به صورت مستقیم و بدون واسطه وجود ندارد. حتما برای شما این سوال پیش می آید که این کار چگونه ممکن است؟ در این مواقع چاره کار استفاده از قیف و لوله (ترمی Tremie) یا پمپ جهت انجام عملیات بتن ریزی می باشد.

حالا که معنی این کلمه را متوجه شدید، حتما کنجکاو شده اید که درباره عملیات بتن ریزی زیر آب بیشتر بدانید و از روش انجام آن و ابزارهای مورد نیاز برای این کار اطلاعاتی به دست آورید. پس از شما مخاطبین محترم دعوت می کنیم که تا پایان این مطلب که توسط فروشگاه تجهیزات ساختمانی بنیامین تدوین شده است، ما را همراهی نمایید تا شما را با این روش بتن ریزی آشنا کنیم.

وسایل مورد نیاز برای بتن ترمی

برای انجام فرآیند بتن ترمی به ابزارآلات خاصی نیاز است که در ادامه به طور مختصر به بررسی آن ها خواهیم پرداخت.

لوله های ترمی

لوله های انعطاف ناپذیر به قطر ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر و طول ۳ متر که قابلیت اتصال به یکدیگر را داشته باشند. این لوله ها در انتها دارای یک نری و مادگی برای اتصال دارند و یک لاستیک آب بندی نیز در انتهای هر لوله قرار گرفته است. جنس لوله ها ممکن است فولادی، پلاستیکی یا آلومینیومی باشد و ضخامت هر کدام ۳ تا ۵ میلی متر است.

قیف فولادی

از قیف جهت سهولت انجام فرایند بتن ریزی انجام می شود. این قیف مانند یک مخزن موقت است که می تواند بتن را برای مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه نگه دارد. این قیف باید قابلیت اتصال و جداسازی آسان را داشته باشد. قطر قیف حدود ۱ الی ۲.۵ متر و ارتفاع آن حدود ۱ متر است.

توپک یا پیگ

یک توپ اسفنجی یا پلاستیکی با قطری که مقداری از قطر داخل لوله باشد برای شروع فرایند بتن ریزی نیاز است.

ابزار نگه دارنده و بالابرنده

یک جرثقیل یا بالابری که بتواند به طور مرتب مجموعه قیف و لوله ها را در حین فرایند بتن ریزی به طور قائم نگه دارد و آن را در صورت نیاز بالا بکشد یا جابجا کند، ابزار دیگری است که برای این فرایند مورد نیاز می باشد. به خاطر داشته باشید سکوهای شناور برای این فرایند مناسب نیستند و حتما باید از یک سکوی ثابت برای نگه داشتن این مجموعه استفاده شود.

ابزار کنترل و اندازه گیری

متر، شاغول و سایر ابزار اندازه گیری برای اندازه گیری عمق و میزان مورد نیاز برای بالا کشیدن لوله ها مورد نیاز است. جهت کنترل زمان نیز به متر و ساعت نیاز خواهیم داشت.

ابزار تغذیه بتن

جهت جلوگیری از وقفه در بتن ریزی، به وسایل مطمئنی از قبیل پمپ، تسمه، تراک میکسر، نقاله، جرثقیل، باکت و … نیاز است.

ابزار متفرقه

میله های چوبی و فلززی، سیم فولادی، وسایل غواصی زیر آب، وسایل ارتباطی داخل کارگاهی، لوله، پمپ مکنده و … از جمله ابزارهای متفرقه ای هستند که حین انجام کار به آن ها نیاز خواهیم داشت.

در ادامه به بررسی بیشتر و کامل تر لوله ترمی خواهیم پرداخت.

لوله ترمی چیست؟

لوله ترمی (Tremie) یک لوله انعطاف ناپذیر است که در مقابل نفوذ آب نیز کاملا مقاوم می باشد. این لوله قطری در حدود ۲۵۰ میلی متر دارد و در قسمت فوقانی آن یک قیف مخصوص قرار گرفته است که باید از سطح آب بالاتر قرار بگیرد. این لوله به صورت کاملا عمودی در آب قرار می گیرد و توسط آن عملیات بتن ریزی در زیر آب انجام خواهد شد.

در قسمت تحتانی این لوله نیز یک شیر یا توپی قرار دارد که با استفاده از آن می توان عملیات بتن ریزی را کنترل نمود. در هنگام بتن ریزی از ماسه های ریز و سنگدانه های گرد استفاده می شود تا عملیات بتن ریزی به آسانی انجام شود. استفاده از سنگدانه ها همچنین موجب می شود که از شست و شوی سیمان به دلیل تماس جریا آب با بتن در هنگام عملیات بتن ریزی جلوگیری شود. در هنگام انجام عملیات باید از قرار گرفتن دائمی لوله در درون بتن مطمئن شد تا عملیات به صورت صحیح انجام شود.

به خاطر داشته باشید چنانچه قطر لوله از اندازه استاندارد (۲۵۰ میلی متر) کمتر بود باید جهت راندن و هدایت بتن از فشار استفاده نمود. البته این کار ممکن است موجب ضعیف شدن بتن شود. بنابراین بهتر است برای انجام این کار از لوله های استاندارد استفاده شود.

عملکرد لوله ترمی چگونه است؟

لوله ترمی به یک سکو که در بالای سطح آب قرار گرفته است تکیه داده می شود. این لوله از لوله های کوتاه تری ساخته شده که با بهره گیری از رزوه درزگیر حلقه ای به یکدیگر متصل می شوند. به همین دلیل طول لوله در حین کار می تواند تغییر کند و دیگر نیازی نیست قسمت بالایی لوله به زیر آب برود و یا قسمت پایینی لوله حین عملیات از درون بتن خارج شود. برای تسهیل در فرایند تنظیم طول لوله قطعات کوچک تر به طول ۱ تا ۳.۵ متر ساخته می شوند. ممکن است یک توپی از جنس لاستیک فوم نیز برای پر کردن بخش سر لوله به هنگام ریختن اولین محموله بتن استفاده شود. بدین ترتیب بتن تحت تاثیر جاذبه به درستی در زیر سطح آب بر روی سطح مورد نظر قرار خواهد گرفت.

قسمت تحتانی لوله در بتن تازه ریخته شده غوطه ور است؛ به طوری که بتن از پایین به سمت بالا خواهد آمد و آب را جابجا می کند. به دلیل قرار گرفتن بتن تازه در زیر بتن قبلی مقدار شستشوی سیمان از داخل بتن تازه کم کم محدود خواهد شد و بتن تازه بر روی سطح بتن قبلی قرار نخواهد گرفت بخش بالایی لوله در هنگام بتن ریزی باید بالاتر از سطح آب نگه داشته شود. یک قیف مخروطی نیز در انتهای لوله قرار می گیرد که از آن جهت بارگیری محموله بتن استفاده خواهد شد. همچنین ممکن است بتن در قسمت بالای لوله ترمی پمپ شود.

در هنگام عملیات بتن ریزی بتن باید با سرعت زیادی ریخته شود تا از گیر کردن بتن در لوله ترمی جلوگیری شود. جهت جلوگیری از گیر کردن بتن در لوله ممکن است از مواد افزودنی مانند سنگدانه ها و ماسه های ریز استفاده شود. برای پیش بردن ریزش و تراز کردن سطح فوقانی بتن ریخته شده ممکن است از لرزش و تکان دادن لوله ترمی استفاده شود یا ممکن است لوله در هنگام بتن ریزی گاهی بالا آورده شود تا انتهای پایین ترمی در بخش زیرین بتن ریخته شده خیلی عمیق تعبیه نشود. این جابجایی نباید به میزانی باشد که لوله آنقدر بالا بیاید تا دهانه پایین ترمی در معرض آب قرار بگیرد، زیرا این کار باعث شستشوی سیمان شده و عملیات را با اشکال روبرو می کند.

عملیات بتن ریزی با لوله ترمی

برای شروع عملیات بتن ریزی ابتدا لوله ترمی در موقعیت مناسب و صحیح قرار می گیرد. برای انجام صحیح این کار باید از نفوذ آب و هوا به داخل لوله ترمی جلوگیری شود که این امر با استفاده از پر نگه داشتن لوله ترمی با بتن انجام خواهد شد. برای تسهیل این امر باید ظرفیت قیف حداقل برابر با حجم لوله ترمی باشد.

جهت جلوگیری از مخلوط شدن آب داخل لوله با بتن، ابتدا یک توپک دارای فوم لاستیکی به داخل لوله هدایت می شود تا به عنوان حفظی در میان آب و مخلوط بتنی عمل نماید. این توچی پس از رسیدن به انتهای لوله ترمی به سطح آب باز می گردد و توسط عوامل اجرایی از آب بیرون آورده می شود.

نرخ بتن ریزی درون لوله توسط سرعت بالا کشیدن لوله کنترل خواهد شد. دقت کنید این بالا کشیدن لوله باید به صورتی باشد که همواره انتهای لوله درون مخلوط بتنی باشد تا از مخلوط شدن بتن بت آب و نفوذ آب به درون لوله جلوگیری شود.

بیرون کشدن لوله نیز باید با احتیاط صورت بگیرد. چنانچه به طور ناگهانی انتهای لوله از درون مخلوط بتن ریخته شده بیرون آمد، عوامل اجرایی از روی تخلیه ناگهانی بتن متوجه موضوع شده و عملیات بتن ریزی را متوقف می کنند.

انواع روش های بتن ریزی با لوله ترمی

نحوه شروع فرایند در این روش بسیار حائز اهمیت است. برای این کار دو روش عمده وجود دارد:

روش بتن ترمی با استفاده از لوله تر

این روش برای بتن ریزی در آب هایی استفاده می شود که کمتر از ۳۰ متر عمق دارند و حجم عملیات بتن ریزی نیز زیاد است. در این روش هنگامی که انتهای لوله ترمی به کف قالب چسبیده است، یک توپک با جنس کرباسی و یا استوانه ای از جنس PVC و یا یک توپ که کاملا به لوله چسبیده و مماس شده است، داخل لوله در تراز آب قرار می گیرد. البته این توپک از قبف فاصله دارد و فشار بتن در بخش بالایی جهت هدایت آن به سمت پایین کافی است.

با بررسی حجم بتن داخل لوله می توان فهمید که چه زمان توپک به انتهای لوله رسیده است. در این زمان می توان به آرامی لوله ترمی را بالا کشید تا توپک از داخل لوله خارج شود. پس از خروج توپی، لوله مجددا به سمت پایین هدایت شده و بتن از داخل قیف به درون لوله فرستاده می شود. این بتن بدون متلاطم کردن آب وارد قالب می گردد. پس از ورود اولین لایه بتن می توان سرعت ورود بتن به لوله را افزایش داد.

روش بتن ترمی با استفاده از لوله خشک

از این روش برای بتن ریزی در آب هایی با عمق زیاد و حجم بتن ریزی محدود استفاده می شود. در این حالت یک درب جهت آب بندی به انتهای لوله ترمی متصل می شود. لوله باید سنگین باشد تا حین فرایند بتن ریزی در اثر نیروی شناوری بالا نیاید و به طور کامل به کف قالب بچسبد.

پس از قرار گیری صحیح لوله ترمی، مخلوطی پر سیمان و پسبنده به لوله وارد می شود و بدین ترتیب بتن ریزی آغاز خواهد شد. به محض این که بتن به انتهای لوله رسید، لوله کمی بالا کشیده می شود تا بر اثر فشار مخلوط بتن، درب انتهایی لوله باز شده و مخلوط بتنی وارد قالب شود. در این روش مخلوط بتنی بسیار کمتر از بتن ریزی توسط لوله تر، با آب مخلوط خواهد شد.

نکات مهم لوله ترمی

برای انجام فرایند بتن ریزی مواردی وجود دارد که توجه به آن ها کیفیت کار را بالا خواهد برد. در ادامه به چند مورد از مهم ترین این موارد اشاره خواهیم کرد:

• چنانچه بتن به صورت دائمی وارد لوله نشود و مخلوط بتنی موجب انسداد لوله شود، با چند سانتی متر بالا آوردن لوله مسکل رفع شده و می توان به عملیات بتن ریزی ادامه داد.
• در هنگام مسدود شدن لوله، چنانچه آن را سریعا به سمت پایین هدایت کنید، لوله بیشتر مسدود خواهد شد.
• بهتر است انتهای لوله ترمی بین ۹۰ تا ۱۵۰ سانتی متر داخل بتن قرار بگیرد. ضمنا لوله نباید در هر بار بیش از ۱۵ الی ۳۰ سانتی متر بالا کشیده شود.
• نمونه گیری از بتن در زمان های مختلف و کنترل ارتفاع بتن در قالبه با استفاده از علامت گذاری لوله ضروری است.
• برای بتن ریزی در حجم زیاد، باید مخلوط از مرکز قالب به سمت خارج هدایت شود. پمپ های لبه خارجی قالب قادر به راندن گل کف قالب به خارج از آن می باشد.
• استفاده از عواملی مانند پوزولان ها، حباب ساز، سنگدانه های غلتیده به جای سنگدانه های شکسته و افزایش مقدار ماسه سبب افزایش کارایی بتن خواهد شد.
• قطر لوله ترمی باید حداقل ۸ برابر قطر بزرگترین سنگدانه باشد.
• انتهای لوله باید در زیر آب و یک متر زیر مخلوط بتنی ریخته شده قرار بگیرد تا از نفود آب به درون مخلوط بتن جلوگیری شود.
• چنانچه از چند ترمی استفاده می شود، باید فاصله آن ها از یکدیگر کمتر از ۴.۵ متر و از کناره های کار کمتر ۲.۴۰ باشد.
• حداکثر میزان بیرون کشدن لوله ها در هر مرحله باید بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلی متر باشد.

استعلام قیمت و خرید لوله ترمی

در این مطلب که توسط فروشگاه تجهیزات ساختمانی بنیامین تدوین شده است، به بررسی لوله ترمی که روشی محبوب و متداول برای انجام فرایند بتن ریزی زیر سطح آب است پرداختیم و روش های انجام این کار را بررسی کردیم. همچنین ابزار و وسایل مورد نیاز برای انجام بتن ریزی در روش کاربردی لوله ترمی را به شما معرفی نمودیم تا بیشتر و کامل تر با این روش آشنا شوید. در ادامه نکات مهم انجام این کار را با شما در میان گذاشتیم تا بتوانید کیفیت فرایند بتن ریزی را به طور چشمگیری افزایش دهید.

فروشگاه تجهیزات ساختمانی بنیامین با سال ها تجربه و تکیه بر دانش و فناوری های به روز دنیا آماده پاسخگویی به سوالات شما مشتریان محترم درمورد انواع لوله ترمی و تجهیزات ساختمانی می باشد. جهت ثبت سفارش لوله ترمی و استعلام قیمت و خرید آن تنها کافیست از طریق شماره های درج شده در وب سایت با کارشناسان ما در تماس باشید.